2 Σεπ 2016

Μέ σιωπή ἤ μέ θυμό;

Αποτέλεσμα εικόνας για ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ακτινεσ
Μέ σιωπή ἤ μέ θυμό;
Ὁ ὅσιος γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής σέ ἀπαντητική του ἐπιστολή (1), σχολιάζοντας τό πάθος τοῦ θυμοῦ,  γράφει: ‘‘…Ὅταν σοί ἔλθῃ θυμός, κλεῖσε τό στόμα δυνατά καί μή ὁμιλήσῃς εἰς τόν ὑβρίζοντα ἤ ἀτιμάζοντα ἤ ἐλἐγχοντα ἤ πολυειδῶς σε πειράζοντα ἄνευ λόγου’’. 

Αὐτά συμβουλεύει σέ δόκιμο μοναχό, δηλαδή, αὐτοσυγκράτηση, γιά τίς περιπτώσεις ἐκεῖνες, πού ἡ καρδιά του κινδυνεύει νά καταληφθεῖ ἀπό θυμό ἐξ αἰτίας προσβολῶν, ὕβρεων και γενικῶς ἀπρεποῦς συμπεριφορᾶς ἄλλων μοναχῶν ἀπέναντί του. 
Γιά τόν θυμό, ὅμως, πού εἶναι δυνατόν νά γεννηθεῖ μέσα μας σέ περιπτώσεις δαιμονικῶν ἐπιθέσεων ἤ σέ ἀπόπειρες αἱρετικῶν νά ἀλλοιώσουν τήν Πίστη μας, ὁ ὅσιος γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής προτείνει ἐντελῶς ἀλλιώτικη τακτική. Στήν ἴδια ἐπιστολή γράφει ἐπί λέξει τά ἑξῆς: ‘’Ὁ θυμός καθ’ ἑαυτόν εἶναι φυσικός. Ὅπως τά νεῦρα στό σῶμα. Εἶναι καί αὐτός νεῦρον ψυχῆς. Καί ὀφείλει νά τόν μεταχειρίζεται ὁ καθείς ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἀνθρώπων αἱρετικῶν, καί παντός κωλύοντος ἀπό τήν ὁδόν τοῦ Θεοῦ’’.
Ὅταν, δηλαδή, ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός ἐμποδίζεται στόν ἁγιαστικό του ἀγῶνα ἀπό τούς δαίμονες ἥ ἀπό ἀνθρώπους αἱρετικούς, τότε ὁ θυμός ὀφείλει  νά γίνει μέσον προστασίας καί ἀντίστασης πνευματικῆς στά χέρια τοῦ Πιστοῦ. 
Ἀξίζει να παρατηρήσουμε, ὅτι ὁ ὅσιος γέροντας βάζει τούς δαίμονες καί τούς αἱρετικούς στήν ἴδια σειρά. Διότι τήν ἴδια λύσσα ἔχουν ἐναντίον μας, τόν ἴδιο κίνδυνο διατρέχουμε καί ἀπό.... τίς δυό πλευρές!
Ἐδῶ εἶναι, πού ἐφαρμόζεται τό ἁγιογραφικό ‘’ὀργίζεσθε καί μή ἁμαρτάνετε’’ (Ἐφεσ. 4, 26). Ὁ ἅγιος γέροντας εἶναι σαφής: Στόν ἀδελφό, πού τυχόν μᾶς πικραίνει, μᾶς ὑβρίζει καί μᾶς περιφρονεῖ, ἀπαντᾶμε πάντοτε μέ ἀγάπη καί τρόπο ἥμερο. Στίς ἐπιθέσεις, ὅμως, τῶν δαιμόνων, ἀλλά καί σέ ἀνθρώπους αἱρετικούς χρειάζεται νά δουλέψει τό νεῦρο τῆς ψυχῆς. Δηλαδή ὁ θυμός.
Ὁ μεγάλος αὐτός δάσκαλος τῆς νοερᾶς προσευχῆς δέν λέει λόγια δικά του. Ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, ἐπαναλαμβάνει στήν οὐσία τόν Μέγα Βασίλειο, ὁ ὁποῖος μᾶς διδάσκει: ’’Νεῦρον γάρ ἐστι τῆς ψυχῆς ὁ θυμός. Δεῖν γάρ οἶμαι τήν ἴσην σπουδήν ἔχειν περί τε τήν ἀγάπην τῆς ἀρετῆς, καί περί τό μῖσος τῆς ἁμαρτίας’’. (2)  
Τώρα λοιπόν πού,  ἐπισήμως πλέον, τούς ἀμετανόητους αἱρετικούς τούς ὀνομάσαμε ‘’ἐκκλησία’’, πού ἀναγνωρίσαμε ἱερωσύνη καί μυστήρια στούς ψευτοχριστιανούς τῆς Δύσης,  πού ἀνώτατοι ρασοφόροι  μας καταργοῦν μέ τήν ζωή τους ὁλόκληρα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας, πού οἱ περισσότεροι Ἐπίσκοποί μας κρατᾶνε τό στόμα τους κλειστό, λές καί δέν συμβαίνει τίποτε, τί δέον γενέσθαι ἀπό τήν πλευρά τοῦ κατώτερου κλήρου καί τῶν λαϊκῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας; 
Ἀπό τήν μιά μεριά τό συνέδριο Ἐπισκόπων τοῦ Κολυμβαρίου μέ τίς ἀποφάσεις του μᾶς καλεῖ, νά ἑνωθοῦμε ἀπροϋπόθετα μέ τούς αἱρετικούς (3) καί νά πέσουμε ἔτσι ἐθελουσίως στήν δαιμονική παγίδα τῆς ἀπιστίας. (4)  
Ἄρα: α) Νά άρνηθοῦμε τήν μοναδικότητα τῆς πολυτίμητης Ὀρθοδοξίας μας καί νά γίνουμε ἕνα μέ τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν,τήν ‘’κουρελοῦ τοῦ διαβόλου’’, ὅπως ἔλεγε καί ὁ ἀγαπημένος μας ἅγιος Παΐσιος, και 
β) νά γυρίσουμε τήν πλάτη στούς ἁγίους Πατέρες μας καί νά συνταχθοῦμε μέ τούς λεγόμενους μεταπατερικούς, μέ τήν πανθρησκεία καί τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. (5)
Ἀπό τήν ἄλλη, ὅμως, ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ ὅσιος γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής, στίς ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων καί τῶν αἱρετικῶν, μᾶς καλοῦν νά ἀπαντήσουμε μέ τό νεῦρο τῆς ψυχῆς μας, πού εἶναι ὁ θυμός. 
Πάντως, γιά ἐμᾶς τούς Όρθοδόξους, ἐδῶ καί δυό χιλιάδες χρόνια, ἡ Πίστη εἶναι ἀδιαπραγμάτευτη καί οἱ Ἄγιοι ὁδοδεῖκτες μας. 
______________________________________________________________________
(1). Ἀπό το βιβλίο Γέροντος Ἰωσήφ ‘’Ἔκφρασις μοναχικῆς ἐμπειρίας’’, ἐκδόσεως Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, σελ. 61.
(2). Ἑρμηνεία εἰς τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολήν, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἐκδόσεις ‘’Ὀρθόδοξος κυψέλη’’, σελ. 446. (Λόγ. κατά ὁργιζομέν.).
(3). ‘’Οἱ παπικοί καί οἱ Προτεστάντες εἶναι αἱρετικοί, ἀποτελοῦν μία κοινότητα, μία δική τους συναγωγή, ἀλλά δέν εἶναι Ἐκκλησία. Οἱ Παπικοί καί οἱ Προτεστάντες θά εἶναι καί θά γίνουν πάλι Ἐκκλησία, ὅταν μετανοήσουν γιά τίς πλάνες τους καί ἔτσι μετανοημένοι ζητήσουν νά ξαναγυρίσουν στήν Ἐκκλησία, ἀπό τήν ὁποία ἀποκόπηκαν’’. (Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας)
(4). Σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, μία ἀπό τίς τρεῖς μορφές ἀπιστίας καί ἀθεΐας εἶναι ἡ σιωπή ἀπέναντι στήν αἵρεση καί στούς αἱρετικούς. 
(5).  ‘’Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις’’ (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ‘’Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός’’, σελ. 224.).

1/9/2016

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θυμός-θυμός αλλά δε θα σφαχτούμε κιόλας,ούτε και αντάμα θα αυτοχειριαστούμε! Αν όλα βοούν που οδηγείς το πράγμα τί μπορώ να κάνω εγώ που σε παρατηρώ να πηγαίνεις στο γκρεμό,γκρεμό που τον βλέπεις ως γέφυρα;Οφείλω να σου πω μη πηγαίνεις προς τα εκεί,μα δε με ακούς. Σε ξανακαλώ και σου λέω,θα πέσεις,μα δε με ακούς. Σε πιάνω από το σακάκι,μένει στο χέρι μου το ξηλωμένο μανίκι σου,και συνεχίζεις να πηγαίνεις προς τα εκεί,τί μπορώ να κάνω;Σε κρατάω από το μπράτσο και συ με σπρώχνεις,μου λες κάνω το σωστό..,έτσι θεωρώ εγώ το σωστό!Nα σε ακολουθήσω δε μπορώ,να πέσω μαζί σου δε θα το κάνω.Θυμώνω και σου κραυγάζω μη το κάνει αυτό,μα μου κλείνεις τ΄αυτιά σου! Κάνε ό,τι θέλεις,έχεις αυτεξούσιο,εγώ για σένα θα προσεύχομαι ακόμη και τη τελευταία στιγμή να αλλάξεις γνώμη. Αν δε το κάνεις εσύ θα φέρεις την ευθύνη των πράξεών σου.

Ανώνυμος είπε...

"τό συνέδριο Ἐπισκόπων τοῦ Κολυμβαρίου μέ τίς ἀποφάσεις του μᾶς καλεῖ, νά ἑνωθοῦμε ἀπροϋπόθετα μέ τούς αἱρετικούς" τελείως άσχετο αυτό που γράφει ο αρθρογράφος.

Monk Seraphim είπε...

Δὲν εἶναι καθόλου ἄσχετο αὐτὸ ποὺ γράφει ὁ ἀγαπητὸς Ἰατρὸς κ. Φώτιος Μιχαήλ. Πράγματι, ἡ ἀποδοχὴ τῶν ἀποφάσεων τοῦ Π.Σ.Ε. (βλ. Πόρτο Ἀλέγκρε 2006 καὶ Πουσὰν 2013), μέσῳ τοῦ σχετικοῦ κειμένου τῆς παρανόμου καὶ ἀντικανονικῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ἀκριβῶς αὐτὸ προωθεῖ. Τὸ κείμενο τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε ρητῶς λέγει ὅτι ἡ "Καθολικὴ Ἐκκλησία" ὑπάρχει μόνο μέσῳ τῆς ἑνότητος τῶν μελῶν τοῦ Π.Σ.Ε., δηλ. σὲ καμμία ἐπί μέρους χριστιανικὴ ὁμολογία. Τέτοια προδοτικὰ κείμενα ὑπογράφονται στὸ Π.Σ.Ε. καὶ τώρα κατοχυρώθηκαν καὶ στὸ Κολυμπάρι μὲ ὑπογραφὲς τῶν ... Ἐπισκόπων μας. Ἂν δὲν γνωρίζεις, "ἀνώνυμε", τὰ πράγματα νὰ μὴ βιάζεσαι νὰ σχολιάσεις.

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΧΕΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΣΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ !

Ανώνυμος είπε...


Μακάρι να είχαμε σήμερα Γεροντάδες του πνευματικού βεληνεκούς του Οσιοτάτου γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή. Σε τέτοιους γέροντες αξίζει κανείς να κάνει απόλυτη υπακοή.

Το βιβλίο "Ἔκφρασις μοναχικῆς ἐμπειρίας’’ ,που περιέχει τις ευλογημένες διδαχές του, με στήριξε σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής μου και με βοήθησε να κατανοήσω την αξία και τη δύναμη της Ευχής.

Την ευχή του Γέροντα να έχουμε.

Υ.Γ : Περιμένουμε πολλά όμως και από το πνευματικό του παιδί, τον Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεϊτη, από τη Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου Αριζόνας.

Κυριάκος Βαρβέρης

Ανώνυμος είπε...

Μπορείτε παρακαλώ να μου υποδείξετε το κείμενο από την Σύνοδό της Κρήτης που "μᾶς καλεῖ, νά ἑνωθοῦμε ἀπροϋπόθετα μέ τούς αἱρετικούς".

Ανώνυμος είπε...

Παντελώς αρλούμπες γράφει ο αρθρογράφος αγαπητέ Monk SZ. Ο Μέγας Βασίλειος πχ μιλάει για το θυμό ΜΑΣ εναντίον της αμαρτίας ΜΑΣ. Ό,τι να είναι ξεκάρφωτα το πετάμε για "αντιοικουμενιστικούς" λόγους ... Τρία πουλάκια κάθονταν

Ανώνυμος είπε...

Κυριάκο ! περιμένουμε πολλά από τον Πειραιώς και τον Γόρτυνος !
Χ.Β.

Ανώνυμος είπε...

2.10 καί 4.30

Συγνώμη που παρεμβαίνω άλλά δέν μπορούμε νά ενεχόμεθα τις αερολογίες σας ! Ο π. Σεραφειμ Ζησης μιλά πολύ συγκεκριμένα μέ στοιχεία Η σύνοδος του Κολυμπαρίου, που είθε κάποια μέρα νά γίνει καί Κολοτουμπάριος όπως έγιναν όλες οι όμοιές της ληστρικές, αναγνώρισε τις αποφάσεις του Π.Σ.Ε. καί για νά μήν επαναλαμβάνω τά λέει μέ πολλή σαφήνεια ο π. Σεραφείμ Τί άλλο θέλετε να μας πεί Εάν θέλετε νά μένετε στην εθελοτυφλία σας είναι δικαίωμά σας !

Ολίγον χλωμό το βλέπουμε ειδικά τον Μέγα Βασίλειο νά τον απασχόλησε σέ ενα ηθικό επίπεδο μόνο το θέμα της προσωπικής ή έστω συλλογικής αμαρτίας Αυτά τά λέτε για τον Μέγα Βασίλειο ή για τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης και την μητέρα Τερέζα ; Μέ τέτοια πλαστογράφηση της ιστορίας πώς νά μήν σου ανάψουν τά λαμπάκια! Άν δέν κάνω λάθος ο αρθρογράφος παραθέτει καί την βιβλιογραφία ,αλλα από τον βίο του γνωρίζουμε μέ πόσο σθένος αντιμετώπισε τον Αρειανισμό ,τις γενναίες και πλήρεις ψυχικού νεύρου απαντήσεις του στον Ουάλη, που έμειναν παροιμιώδεις ,τά κυριολεκτικά νεύρα του εναντίον του φίλου του αγίου Γρηγορίου για την απροθυμία του να διεκδικήσει κάι νά καταλάβει επισκοπή για το συμφέρον του αγώνος φυσικά , την στιχομυθία μεταξύ τους που μας αφήνει άφωνους Δέν είσαι άξιος να ζείς πάνω στη γή του έλεγε ΄΄κατσαδιάζοντάς ΄΄τον ! Τά τρία πουλάκια κάθονταν καί έξυναν τά νυχοποδαράκια τους Άν δέν έχετε να κάνετε τίποτα καλύτερο απο τό νά πετάτε .....κάνετε καί σείς το ίδιο

Ανώνυμος είπε...

΄΄ Πράγματι, ἡ ἀποδοχὴ τῶν ἀποφάσεων τοῦ Π.Σ.Ε. (βλ. Πόρτο Ἀλέγκρε 2006 καὶ Πουσὰν 2013), μέσῳ τοῦ σχετικοῦ κειμένου τῆς παρανόμου καὶ ἀντικανονικῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ἀκριβῶς αὐτὸ προωθεῖ.΄΄

Πάτερ Σεραφείμ ,άν σάς το επιτρέπει ο χρόνος σας, παραθέστε μας τό σχετικό κείμενο της αποδοχής των αποφάσεων του Π.Σ.Ε. ,γιά την δική μας ωφέλεια καί όσων άλλων καλοπροαιρέτων αδελφων ,γιατί κάποιοι θέλουν νά στρουθοκαμηλίζουν


Ανώνυμος είπε...


Περί του απροϋπόθετου της ενώσεως μετά των αβάπτιστων αγελών, των ονομασθέντων ως ετερόδοξες Χριστιανικές Εκκλησίες και Ομολογιών.
Στο Κολυμπάρι, οι πρώτοι άνευ ίσου υπόγραψαν αυτό.
6. Κατά τήν ὀντολογικήν φύσιν τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἑνότης αὐτῆς εἶναι ἀδύνατον νά διαταραχθῇ. Παρά ταῦτα, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποδέχεται τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ’ αὐτῆς ἄλλων ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, ἀλλά πιστεύει ὅτι αἱ πρός ταύτας σχέσεις αὐτῆς πρέπει νά στηρίζωνται ἐπί τῆς ὑπ’ αὐτῶν ὅσον ἔνεστι ταχυτέρας καί ἀντικειμενικωτέρας ἀποσαφηνίσεως τοῦ ὅλου ἐκκλησιολογικοῦ θέματος καί ἰδιαιτέρως τῆς γενικωτέρας παρ’ αὐταῖς διδασκαλίας περί μυστηρίων, χάριτος, ἱερωσύνης καί ἀποστολικῆς διαδοχῆς. Οὕτω, ἦτο εὔνους καί θετικῶς διατεθειμένη τόσον διά θεολογικούς, ὅσον καί διά ποιμαντικούς λόγους, πρός θεολογικόν διάλογον μετά τῶν λοιπῶν χριστιανῶν εἰς διμερές καί πολυμερές ἐπίπεδον καί πρός τήν συμμετοχήν γενικώτερον εἰς τήν Οἰκουμενικήν Κίνησιν τῶν νεωτέρων χρόνων, ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι διά τοῦ διαλόγου δίδει δυναμικήν μαρτυρίαν τοῦ πληρώματος τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας καί τῶν πνευματικῶν αὐτῆς θησαυρῶν πρός τούς ἐκτός αὐτῆς, μέ ἀντικειμενικόν σκοπόν τήν προλείανσιν τῆς ὁδοῦ τῆς ὁδηγούσης πρός τήν ἑνότητα. (ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ.6)

Ο καλέσας την σύνοδο, είχε γράψει αυτό επί του προκειμένου, προ πολλών ετών.
«Δέν δύνανται νά ἐφαρμοσθοῦν σήμερον καί πρέπει νά τροποποιηθοῦν αἱ διατάξεις αἱ κανονίζουσαι τάς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πρός τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους. Δέν δύναται ἡ Ἐκκλησία νά ἔχῃ διατάξεις ἀπαγορευούσας τήν εἴσοδον εἰς τούς ναούς τῶν ἑτεροδόξων καί τήν μετ’ αὐτῶν συμπροσευχήν, καθ’ ἥν στιγμήν αὕτη διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς προσεύχεται ἀπό κοινοῦ μετ’ αὐτῶν διά την τελικήν ἕνωσιν ἐν τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐλπίδι. Περισσοτέρα ἀγάπη πρέπει νά “ἀρδεύσει” πολλάς κανονικάς διατάξεις πρός “ζωογονίαν”. Ἐπιβάλλεται τροποποίησις ὁρισμένων διατάξεων ἐπί τό φιλανθρωπότερον καί ρεαλιστικώτερον. Ἡ Ἐκκλησία δέν δύναται καί δέν πρέπει νά ζῇ ἐκτός τόπου καί χρόνου»
Ἀρχιμ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΑΡΧΟΝΤΩΝΗ, Περί τήν κωδικοποίησιν τῶν Ἱ. Κανόνων και τῶν κανονικῶν διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, Ἀνάλεκτα Βλατάδων, σελ. 73
Επομένως, οι όποιες προϋποθέσεις έχουν ήδη αρθεί, καθώς απαγορεύει στην Εκκλησία να ζει εκτός τόπου και χρόνου, δηλαδή του κοσμικού χωρόχρονου του άρχοντος του κόσμου τούτου.
Όμως η Εκκλησία είναι άναρχος ως ιδρυθείσα υπό της Αγίας Τριάδος, και ούτως υπάρχει εκτός ορίων τόπου και χρόνου, «Η Εκκλησία είναι άναρχη, ατελεύτητη, αιώνια, όπως ο ιδρυτής της, ο Τριαδικός Θεός, είναι άναρχος» ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, σελ. 193. Έκδοση 6η
Το πρόβλημα είναι ότι η ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου, συνομολογεί μετά του Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα, την Εκκλησία μη άναρχο, ως αιτιατή δια υποστατικής ενεργείας μιας των υποστάσεων της Περγαμείως νοουμένης Αγίας Τριάδος.
“ The Church exists first of all because the Father— as a distinct Person— wills her to exist.” (Η Εκκλησία υπάρχει πρώτα απ 'όλα διότι ο Πατήρ ως διακριτό πρόσωπο θέλει να υπάρχει) Zizioulas, John D, «The One and the Many Studies on God, Man, the Church and the World Today», Sebastian Press Publishing House, 2010
Η αποδοχή της αιτιότητος της Εκκλησίας από την υπόσταση του Πατρος,είναι ουσιαστικά η αναγκαία προϋπόθεση επί της οικουμενιστικής ενώσεως της Εκκλησιας μετά των ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών , η οποία όμως επιβάλλεται επί ποινής κολασμού εις τους απειθώντας της συνόδου.
Επόμενος αληθώς λέγεται το απροϋπόθετο επί της ενώσεως με τους αιρετικούς , εκ της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου.

Φαίη είπε...

Ο θυμός όμως χρειάζεται και ανδρεία.
Να πως εκφράστηκε ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής στις επιστολές του όταν έγραφε για ένα όραμα που είδε πριν της μεγάλης οκταετούς δοκιμασίας που είχε από το διάβολο.

«Μία νύχτα λοιπόν όπως ηρχόμην, ήλθον εις θεωρίαν και ηρπάγην ο νους μου εις έναν κάμπον.
Και ήσαν κατά τάξιν, κατά σειράν, μοναχοί συντεταγμένοι εις μάχην και ένας υψηλός
Στρατηγός ήλθε πλησίον μου και μου λέγει:
– Θέλεις, μου λέγει, να εισέλθεις να πολεμήσεις στην πρώτη γραμμήν;
Κι εγώ του απάντησα ότι σφόδρα επιθυμώ να μονομαχήσω με τους αντίκρυ Αιθίοπες, όπου
ήσαν κατέναντι ωρυόμενοι και πνέοντες πυρ ως άγριοι σκύλοι, όπου μόνον η θεωρία τους
σου επροξένει φόβον μέγαν.
Αλλ’ εις εμέναν δεν ήτο φόβος διότι είχον τοσαύτην μανίαν όπου με τα δόντια μου να τους ξεσκίσω. Είναι δε αληθές ότι και ως κοσμικός ήμην τοιαύτης ανδρείας ψυχής.

Σε άλλο σημείο όπου ο δαίμονας εμφανίστηκε κανονικά μπροστά του ο Γέροντας λέει:
«Στρέφομαι και βλέπω τον δαίμονα όπως είναι και όρμησα θηριωδώς να τον πιάσω. Και όπως τον έπιασα έγινε άφαντος. Εις την αφήν του μου άφησε την αίσθηση των τριχών του και τη βρώμα στην όσφρησιν.»

Αν ο οικουμενισμός δεν είναι έργο του διαβόλου τότε ποιο είναι;
Όποιος ανδρείος λοιπόν ας προσέλθει.

Ανώνυμος είπε...

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής αρχικά ήταν με τους Ζηλωτές, αλλά κατόπιν αποκαλυπτικού οράματος και θείας φωνής που του έλεγε ότι «η ζώσα Εκκλησία είναι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο» επέστρεψε σε κοινωνία με την κανονική Εκκλησία παρόλο τον πόλεμο και τις συκοφαντίες που δέχτηκε από τους Ζηλωτές.

Ακης είπε...

Χαίρε εν Κυριω Κύριε Φωτη Μιχαηλ. Περιμένουμε ενισχυμένη την ενημέρωση που μας κάνεις, γιατί μας κατηχει κι ενδυναμώνει!

Ο αιρετικός χαρακτηρίζεται από Αγίους ως δαίμων,αρα ο οικουμενιστης καθίσταται λυσσαλεος δαίμων.

Ακης

Φαίη είπε...

@3 Σεπτεμβρίου 2016 - 10:03 π.μ.

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙΣ;
Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής είδε ανθρώπους να βγαίνουν από την ίδια Εκκλησία και να μαλώνουν.
Το πνεύμα το διχαστικό του διαβόλου εντός της Εκκλησίας είδε και αυτό ήθελε να αποφύγει παίρνοντας την απόφαση που πήρε.
Που λέει ότι άκουσε θεία φωνή να του λέει «η ζώσα Εκκλησία είναι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο»;;
Που και ποιος το λέει αυτό; Μπορείς να με παραπέμψεις σε παρακαλώ;

Ανώνυμος είπε...

Όταν άλλαξε το ημερολόγιον και η Εκκλησία ακολούθησε το νέον ημερολόγιον, το Άγιον Όρος, ένεκα της παραδόσεως διετήρησε την χρήσιν του παλαιού ημερολογίου, χωρίς όμως να διακόψη καί την επικοινωνίαν και εξάρτησίν του από το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως. Μερικοί αγιορείτες μοναχοί, αυτοτιτλοφορούμενοι »ζηλωτές», εξ αιτίας της αλλαγής του ημερολογίου διέκοψαν την πνευματικήν επικοινωνίαν τους με το Πατριαρχείον και το υπόλοιπο Άγιο Όρος. Δεν συμμετείχον εις τα Λειτουργίας, τας πανηγύρεις, ούτε και επικοινωνούσαν με τους υπόλοιπους πατέρας. Ο Γέροντας Ιωσήφ ελυπείτο πολύ δι’ αυτήν την κατάστασιν. Με πολύ πόνον έκρουε την θύραν του θείου ελέους και ο Πανάγαθος Θεός δεν παρέβλεψε την ταπεινήν δέησίν του. Εις την έντονην αυτήν προσευχήν, διηγείται ο μακάριος Γέροντας Ιωσήφ, με επήρε ο ύπνος. «Τότε βρέθηκα ξαφνικά μόνος μου, επάνω εις ένα μικρό κομμάτι βράχου του Αγίου Όρους, μέσα εις την θάλασσαν, που ταλαντευόταν από στιγμή σε στιγμή να βυθισθεί καί νά μέ πνίξει… Τρόμαξα και σκέφτηκα, ότι αφού αυτό αποκόπηκε από το σύνολον και ταλαντεύεται, σε λίγο θα βυθισθή και εγώ θα χαθώ. Τότε με ένα δυνατόν πήδημα βρέθηκα εις το σταθερόν μέρος του βουνού. Πράγματι, το μικρόν κομμάτι του βράχου που ευρισκόμουν, το κατέπιε η θάλασσα και εγώ εδόξασα τον Άγιον Θεόν, που με έσωσεν από τον όλεθρον! Αμέσως συνέδεσα το όνειρον με το θέμα που με απασχολούσε και παρακαλούσα Τον Κύριον, ώστε να μη με αφήσει να πλανηθώ εις την κρίσιν μου». Τότε, άκουσα μία Θεία φωνή να μού λέγει: »Η Εκκλησία ευρίσκεται εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως». Αυτό συνετέλεσε στήν επιστροφή τού Γέροντος Ιωσήφ μαζί μέ τους άλλους Αγιορείτες Πατέρες, αφήνοντας τούς ακραίους ζηλωτές… Αλλά καί ό γνωστός Αγιορείτης πνευματικός παπα Εφραίμ ο Κατουνακιώτης διηγείτο, ότι έβλεπε πάντοτε την θείαν Χάριν εις την Θείαν Λειτουργίαν να καθαγιάζει τα Τίμια Δώρα, σε Σώμα και Αίμα του Χριστού. Όμως, όσον διάστημα ήταν με τους ζηλωτές έβλεπε κάτι σάν κάλυμμα μπροστά του, το οποίον τον εμπόδιζε να βλέπει ευκρινώς την θείαν Χάριν. Το κάλυμμα αυτό έφυγε, όταν ό ίδιος επανήλθεν εις την ζώσαν Εκκλησίαν τού Αγιορείτικου Παλαιού Ημερολογίου, απομακρυνόμενος οριστικά από τούς ζηλωτές….

(Πνευματικαί εμπειρίαι Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ)

Έκδοσις »ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» 2005. (σελ. 200).




Ανώνυμος είπε...

@ 3 Σεπτεμβρίου 2016 - 3:29 μ.μ.

Είναι τόσες οι μαρτυρίες για τους σχισματικούς ώστε δεν υπάρχει δικαιολογία, δεν ήξερα δεν άκουσα.Στώμεν καλώς!

Φαίη είπε...

Αγαπητέ 3 Σεπτεμβρίου 2016 - 3:29 μ.μ.,

πάω πάσο. Αυτό δεν το γνώριζα. Πρόσφατα, πολύ πρόσφατα μάλιστα, έπεσα σε ομιλία γνωστού ανθρώπου, αν θυμάμαι καλά, όπου τα πράγματα περιγράφονται όπως τα έγραψα πιο πάνω. Θα προσπαθήσω να την βρω κάποια στιγμή και θα την ανεβάσω.

Φαίη είπε...

Επανέρχομαι στο θέμα διότι βρήκα αυτό που έλεγα και μάλιστα σε γραπτή μορφή.
Είναι μαρτυρία του ίδιου του Γέροντος Εφραίμ του Φιλοθεΐτου στην Αριζόνα, πνευματικό τέκνο του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή.
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΡΙΖΟΝΑ USA 2008.

Αφορά την εγκύκλιο που είχαν βγάλει οι Παλαιοημερολογίτες όπου αμφισβητούσαν την ύπαρξη Αγιαστικής χάριτος στα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών και έγραφαν απαράδεκτα πράγματα όπως ότι οι βαπτισμένοι στο Νέο Ημερολόγιο θα πρέπει να Μυρώνωνται και ότι η Εκκλησία των Νεοημερολογιτών θα πρέπει να κηρυχθεί Σχισματική.

Εδώ διηγείται πως τα έζησε από πρώτο χέρι.
-http://agiotokos-kappadokia.gr/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CF%89%CF%83%CE%AE%CF%86-%CE%BF-%CE%B7%CF%83%CF%85%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B6%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C/?print=pdf

Περιγράφω συνοπτικά.
«Δεν μπορεί να είναι του Θεού η αλήθεια αυτή» ήταν η πρώτη αντίδραση του Γέροντος Ιωσήφ, ο οποίος έβαλε όλους σε τριήμερο νηστεία -δεν έφαγαν τίποτα απλά έπιναν νερό- και προσευχή για να τους αποκαλύψει ο Θεός την αλήθεια.
και συνεχίζει ..
«Την τρίτη μέρα κλείστηκε ο Γέροντας μέσα στην καλύβα του όλη τη νύχτα κάνοντας ολονύκτιο δακρύβεχτη ικευτική προσευχή, κι εμείς απ' έξω τον περιμέναμε σαν τον Μωυσή...»
Βγαίνοντας ο Γέροντας Ιωσήφ τους είπε ότι η πληροφορία ήταν να γυρίσουν πίσω με τα Μοναστήρια και ότι οι ζηλωταί ήταν πλανεμένοι. «Θα προχωρήσουμε με τα Μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη.» τους είπε.
Αυτό δεν το περίμενε κανείς διότι όλοι ήταν ζηλωτές και ο Γέροντας Ιωσήφ αυστηρός ζηλωτής μάλιστα. Δεν έκανε όμως τίποτα από φανατισμό και εμπάθεια μας λέει ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.

Όταν τον ρώτησαν τι είδε δεν τους είπε.
Αργότερα όμως τους αποκάλυψε ο ίδιος.

Είδε μια ωραία φωτισμένη Εκκλησία η οποία είχε μια μικρή έξοδο από την οποία έβγαιναν όλοι οι οποίοι όμως μάλωναν μεταξύ τους.
- Εγώ είμαι σωστός.
- Εγώ είμαι σωστότερος, έλεγε ο δεύτερος.
- Εμείς είμαστε Εκκλησία, έλεγε ο τρίτος.

«Και μας εξήγησε ο Γέροντας
- Αυτό φανερώνει ότι ναι μεν μάλωναν αλλά ανήκαν στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Είχαν κοινό το δόγμα και κοινή τη Χάρη, αλλά δεν είχαν ελεύθερο Πνεύμα και αγιασμό, οπότε μάλωναν .... »

----
Στο όνειρο που περιγράφεις ακούγεται και μια φωνή να παίρνει συγκεκριμένη θέση και να λέει: »Η Εκκλησία ευρίσκεται εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως». Μου κάνει εντύπωση πως στο όνειρο η Εκκλησία ευρίσκεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ενώ στο όραμα που είδε ο Γέροντας μετά από τριήμερη νηστεία και έντονη προσευχή, ΟΛΟΙ να ανήκουν στην ίδια Εκκλησία (όπως είπε ο ίδιος ο Γέροντας). Μήπως επρόκειτο για κάτι διαφορετικό; Αλλά πως εξηγείται τη μία οι Παλαιοημερολογίτες να είναι στην Εκκλησία την άλλη όχι; Τόσο εύκολα αλλάζει γνώμη ο Θεός;
Κάτι δεν κολλάει εδώ ..

Επιπλέον, το θέμα τότε ήταν το ημερολόγιο (και να μην ξεχάσω να δώσω συγχαρητήρια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο που το επέβαλε!!!!!), τώρα αφορά ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ της πίστεως.
Δες επίσης που δίνει ο Γέροντας Ιωσήφ βάση στην εξήγηση που έδωσε για την απόφαση που πήρε. Σε δύο πράγματα έδωσε βάση: Στο Δόγμα και στη Θεία Χάρη.
Είπε μάλιστα: «Πως μπορώ εγώ να πω τώρα ότι η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος είναι ΚΑΚΟΔΟΞΗ και ότι δεν έχει τη Χάρη του Θεού; ΝΑ ΤΗΝ ΠΩ ΚΑΚΟΔΟΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ; Είμαι με το παλιό, αλλά δεν φρονώ όπως φρονούν οι ζηλωτές.»

Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε τώρα ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής.


Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com