8 Αυγ 2013

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Η πληθώρα των «γερόντων» και η «ευσέβεια» των αφελών



Η ΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ «ΓΕΡΟΝΤΩΝ» ΚΑΙ Η «ΕΥΣΕΒΕΙΑ» ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ
ΓΕΜΙΣΕ ἡ Ἐκκλησία μας μέ «γέροντες», οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦν τούς πιστούς καί τούς ὁδηγοῦν στή σωτηρία, ὅπως ἰσχυρίζονται. Συνήθως εἶναι ἱερομόναχοι, ἀλλά καί κοσμικοί ἀρχιμανδρίτες, πού ἔχουν διαβάσει πολλά γιά τούς πραγματικούς Γέροντες καί ἀναμασώντας τούς λόγους τους ἤ διηγούμενοι τά τοῦ βίου τους, δημιουργοῦν ψευδαισθήσεις στούς ἀνυποψίαστους καί ἀποκτοῦν καί οἱ ἴδιοι φήμη ἐναρέτου καί θεοφωτίστου γέροντα, ἐνῶ δέν ἔχουν κανένα ἀπό τά γνωρίσματα τῶν ἁγίων Γερόντων.

 Τό ἀποτέλεσμα εἶναι πολλοί ἀδελφοί νά παγιδεύονται στήν ἐπικίνδυνη προσωπολατρία καί ἀντί νά ἀνοίγει ὁ νοῦς τους καί νά προχωροῦν στόν πνευματικό δρόμο τῆς κατά Χριστόν ζωῆς, μένουν προσκολλημένοι σέ μερικά τυπικά πράγματα, ἐξωτερικά καί ἀνούσια, καί καθησυχάζουν τή συνείδησή τους πῶς τάχα προοδεύουν, ἀφοῦ τηροῦν τά ὅσα τούς λένε οἱ «γέροντές» τους. Δυστυχῶς, ὑπάρχουν πολλά παραδείγματα καί δέν πρέπει νά κλείνουμε τά μάτια μας ἐκεῖ πού ἐπιβάλλεται νά τά ἔχουμε ὀρθάνοιχτα.
Οἱ φυσιωμένοι αὐτοί «γέροντες» εἶναι δύσκολο νά συναισθανθοῦν τήν πλάνη τους καί νά ταπεινωθοῦν. Ἡ φιλοδοξία τους εἶναι νά ἔχουν πνευματικά τέκνα, πειθαρχικά, ἄβουλα καί νά συνεργοῦν στό ὅποιο ἔργο τους, εἴτε μοναστηριακό εἶναι αὐτό εἴτε ἐνοριακό. Οἱ ἄνθρωποι πού συνήθως τούς ἀκολουθοῦν δέν εἶναι σέ θέση νά ἀποκαλύψουν την ὑποκρισία τους. Ἔχουν περιορισμένη πληροφόρηση, δέν κάνουν πολλές σκέψεις καί σύρονται ἀπό τόν ἀλάθητο «γέροντά» τους, κάνοντας ὑπακοή καί συγχρόνως διατηροῦν ὅλες τίς κοσμικές και ἁμαρτωλές τους συνήθειες. Ἐπικαλοῦνται συχνά τόν «γέροντά» τους, ὅταν συνομιλοῦν μέ ἄλλους ἀδελφούς στήν προσπάθειά τους νά τους πείσουν ὅτι οἱ ὅποιες δικές τους ἀποφάσεις γιά μικρά καί μεγάλα θέματα τῆς προσωπικῆς τους ζωῆς καί ὄχι μόνο, εἶναι ὀρθές και κανένας δέν μπορεῖ νά τίς ἀμφισβητήσει ἤ νά τίς κρίνει ἀρνητικά, ἀφοῦ ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ «γέροντά» τους. Προφανῶς πρόκειται γιά ἀρρωστημένη εὐσέβεια, ἡ ὁποία πρέπει νά καταπολεμεῖται ἀπό τούς πνευματικούς. Κάποτε πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ ἀφέλεια καί ἄλλο ἡ ταπείνωση καί ἡ εὐσέβεια. Κινδυνεύουμε μερικές φορές νά δώσουμε ἁρμοδιότητες σέ πονηρούς καί ἀφελεῖς ἀνθρώπους καί νά θεωρήσουμε ὅτι πνευματική ζωή εἶναι αὐτό πού μέ οὐ κατ᾽ ἐπίγνωσιν ζῆλο μᾶς προτείνουν! Ἀλίμονο! Βέβαια, στήν Ἐκκλησία χωρᾶνε ὅλοι. Δέν πρέπει ὅμως νά δίνουμε καθοδηγητικό ρόλο στούς ἀδυνάμους καί πλανεμένους.
Οἱ ἀληθινοί Γέροντες εἶναι λίγοι καί κρυμμένοι. Δέν θορυβοῦν και ἀποφεύγουν τήν προβολή. Βοηθοῦν πνευματικά τούς ἀνθρώπους, με τρόπο ἁπλό, χωρίς νά τούς δεσμεύουν καί νά τούς ἐξαναγκάζουν. Προσπαθοῦν νά τούς βάλουν τήν καλή ἀνησυχία, προκειμένου μόνοι τους νά ἐρευνήσουν περισσότερο τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά γευθοῦν τή γλυκύτητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἀπαρνούμενοι τό κοσμικό φρόνημα καί τίς περιττές μέριμνες, πού ὁδηγοῦν στή ραθυμία. Αὐτοί οἱ Γέροντες πρέπει νά ἀποτελοῦν τό παράδειγμα ὅλων τῶν κληρικῶν. Δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. Προϋποθέτει καθαρότητα βίου, ἁπλότητα, ταπείνωση καί ἁγνότητα στίς προθέσεις.
Ορθόδοξος Τύπος, 9/08/2013

7 σχόλια:

Αντιοικουμενιστής είπε...

Εξαιρετικόν άρθρον. Πολλά τα έτη σας πάτερ Διονύσιε!

Β είπε...

...και συμβαίνει πολλές φορές Γέροντες να είναι όχι ιερομόναχοι ή "άγαμοι" κληρικοί αλλά παντρεμένοι... Τι κρίμα! για όλους αυτούς που ζορίζονται με την αγαμία...

γιωργος είπε...

Αυτο που κουραζει αρκετα ειναι ο φαρισαισμος και η υποκρισια των συγχρονων χριστιανων.Κανουν τους " υπακοους" και ταυτοχρονα τους χαρακτηριζει κοσμικοτητα ανευ προηγουμενου.Εχουν και την ανεση να προσφερουν και πνευματικες συμβουλες αυτοι που ειναι βουτηγμενοι στην υλη.Αυτα βλεπει ο Θεος και αντε να μας βοηθησει.

Αλεξανδρος είπε...

Σ ευχαριστουμε Πατερ Διονυσιε γιατι τα λες σταρατα! Την Ευλογια σου.

Μας εχουν ζαλισει παρα πολλοι, οτι εχουν πνευματικο, μας το κοπανανε συνεχεια, κι εχουν κολλησει μια ετικεττα στην ψευτικη συνειδηση τους, για να κρυβονται πισω απο αυτην.

Η δε μοδα των περισσοτερων φτηνων Ιερεων να το παιζουν γεροντες και ακολουθοι των Αποστολων σε πνευματικα υψη ειναι τραγικη.

Κοροιδευουν τον εαυτο τους και καταστρεφουν τα θυματα τα οποια και ψαχνουν για ιδιωτικους Θεους, για να αυτοπροβαλλονται στην κοινωνια την φαρισαιστικη.

Ημουν στο Αγιον Ορος σε εναν πραγματικα Αξιο γεροντα, αφανη, ο ποιος και δεν θελει να ειναι πνευματικος και μου ειπε τα εξης:

Παιδι μου τι σημαινει υπακοη δηλαδη, γιατι μ εχουν ζαλισει κι εμενα εδω πολλοι προσκυνητες, με αυτη την παρεξηγημενη λεξη;

Αν εγω σου πω να κανεις κατι, που εσυ δεν μπορεις να το κανεις με τιποτα, κι αν εγω εχω κι ολας λαθος, εσυ το μυαλο σου δεν μπορεις να το βαλλεις να δουλεψει; Αν εγω σφαλλω, εσυ δεν πρεπει να μου το πεις; Αν χασω εγω την ψυχη μου να την χασεις κι εσυ; Τι πραγματα ειναι αυτα που σας πλασσαρουν;

Εδω ο γερων Παισιος που ηταν σκευος εκλογης, και ειχε πολλες φορες πληροφορια απο τον Θεο, δεν μας το επαιζε πολυξερος και ταπεινωνοταν σε μας του αναξιους.
Ρωταγε μαλιστα ατομα που ηταν σε πολυ δυσκολη κατασταση αμαρτιων, τι μπορουν να κανουν απο αυτα που τους προτεινε.

ΟΙ Πνευματικοι οι Αξιοι του Κυριου, παντρεμενοι η οχι ειναι πολυ προσεκτικοι και οχι επιδειξιες. Ο δε εξομολογουμενος πρεπει να ειναι απλος στην πνευματικη συζητηση κι οχι να αλλαζει τον εαυτο του.

Ειναι πολυ καλυτερα να κανει κανεις μια συζητηση μ εναν απλο καλο ανθρωπο, ο οποιος εχει ορθοδοξη πειρα πνευματικη και να ειναι στην ζωη του και στην συνειδηση του ο ιδιος σωστος με την κριση του, παρα να παει σε καποιον ρασοφορο που να μην τον ξερει τι καπνο φουμαρει και να ρισκαρει την σωτηρια του, κανοντας δηθεν υπακοη.

Ειδες λεει τον αδελφον σου ειδες Κυριον τον Θεο σου.

Κι ενας αγνωστος στον δρομο ακομα μπορει να μας δωσει πολλες φορες πολυ καλυτερη συμβουλη απο αυτους του ψευτογεροντες. Γιατι τον κατευθυνει ο Θεος και μας φωτιζει εκει που δεν το περιμενουμε. Οταν εχουμε βεβαια μεσα μας το ταπεινο το φρονημα, οχι ομως και απαραιτητα.

Ειναι αδηλες οι Βουλες του Κυριου.

Εγω προσωπικα τους Πνευματικους τους περναω μεσα απο απο χιλια φιλτρα, οτι και να εχω ακουσει μεγαλο γι αυτους. Γιατι εμενα μπορει να μην μου κανουν με τιποτα, ακομα κι αν τους αλλους τους σωζουν πραγματικα.

Κι επειτα ακομα κι ενας πολυ καλος πνευματικος ειναι παντα ανθρωπος, και Αγιος να ειναι ακομα. Εκει πρεπει κι εγω απο την μερια μου, να τον συμμαζεψω, με ομορφο τροπο παντα εννοειται, οταν πεσει σε λαθος, η παρεκτραπει. Αν δεν υπαρχει και απο αυτον η προυποθεση αυτη, δεν ειναι ανθρωπος του Θεου, αλλα ενας ψευτης κι εγωιστης.

Ο καλος ο πνευματικος, για να καταλαβω κι εγω τι σημαινει ταπεινωση και να περασει και μεσα μου, δεν πρεπει να με υποτιμησει με τιποτα. Οσο αμαρτωλος και να ειμαι. Γιατι τοτε δεν εχει ο ιδιος ταπεινωση, και μαλιστα απεναντι μου.

Ειπα καποτε στο Ορος σε εναν Ιερομοναχο ανθρωπο πραγματικο του Θεου: γεροντα με αυτο που ειπες με προσβαλλες. Ελλειωσε απο την λυπη του, γιατι καταλαβε το λαθος του και μου ζητησε συγγνωμη με δακρυα στην καρδια του. Ενας γερων του Κυριου που πολυ εγω θα τον ηθελα για δικο μου παναξιο πνευματικο.

ΚΥΡΙΕ ΣΩΣΟΝ ΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!!!

Αλεξανδρος



Β είπε...

Φίλε Αλέξανδρε μόνο ένας κενόδοξος θα "ενθουσιαζόταν" με την ταπείνωση του άλλου! αυτού του πολύ καλού ιερομόναχου που σου ζήτησε συγνώμη και έκλαιγε η καρδιά του... όπως έγραψες..
Ο αληθινός πνευματικός αγωνιστής δεν ψάχνει "γέροντες" που θα του ζητάνε συγνώμη όταν κάνουν λάθος γιατί τότε θα είσαι για την κόλαση.
Ο αληθινός αγωνιστής ψάχνει τον πνευματικό που θα τον μαλώσει και θα του βγάλει τα αγκάθια του εγωισμού.
Ο εγωισμός δεν βγαίνει με ευγένειες και καλά λόγια.
Συγνώμη αλλά ούτε καν ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΑ δεν γνωρίζεις πολλά πνευματικά θέματα.
Πάρε τον δρόμο σιγά σιγά και ξεκίνα.

Ανώνυμος είπε...

Εχω γράψει και σε άλλο ιστολόγιο που δημοσίευσε το συγκεκριμένο άρθρο -χωρίς να διαφωνώ στην ουσία του-οι γενικεύσεις είναι πάντα επικύνδυνες.Αγιοι γέροντες υπάρχουν και κρυφοί και φανεροί,π.χ. π Παίσιος, π. Πορφύριος,κ.α.Οπως υπάρχουν και αρκετοί καλοί πνευματικοί -γέροντες άγαμοι που ζουν στο κόσμο,και αντιθέτως έγαμοι κληρικοί με τα χαρακτηριστικά που επιση μαίνει το άρθρο.

ο αμαρτωλος Αλεξανδρος είπε...

Αγαπητε Β,

σ ευχαριστω πολυ που ασχοληθηκες μαζι μου!

Δεν καταλαβες ομως τιποτα απο το σχολιο μου. Πολλοι ομως καταλαβαν.

Κα τ αρχας δεν με γνωριζεις και με χαρακτηρισες ηδη...

Εγω δεν σε γνωριζω, αναγνωριζω το δικαιωμα σου και το σεβομαι να εκφραζεσαι οπως θελεις!

Αν ησουν ομως η αν εισαι ρασοφορος,

αλλα ακομα και κοσμικος και σε ηξερα ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ,

θα σου ελεγα σε ποιους πνευματικους να πας, να διαλεξεις εναν ανθρωπο του Θεου πραγματικο!

Εγγαμο η οχι! Και τοτε θα ηταν πιο προσεκτικα τα λεγομενα σου.

Αλλα επειδη εχω καποια ηλικια, και οπως λεμε στον κοσμο, δεν μασσαω στραγαλια, οταν ασχολουμαι με τα πνευματικα,

κοιτα πως κοιταει ο ΚΥΡΙΟΣ στην εικονα που υπαρχει στην Παναγουδα,

ετσι οπως εμφανισθηκε στον γεροντα Παισιο,

αυτος δεν κατεκρινε κανενα.

Εγω μπορει και να εκνευριζομαι και πολυ μαλιστα καποιες φορες, δεν θελω ομως το κακο κανενος και δεν κατακρινω κανενα. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ!!!

Υπαρχουν ατομα που εμενα προσωπικα μου εχουν εξομολογηθει πραγματα, που μονο σε εναν Αγιο Διονυσιο της Ζακυνθου θα μπορουσαν να τα πουν,

ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΙΣΟΒΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ!

δεν τους κατεκρινα ομως ποτε. Ουτε μνησικακιες ουτε τιποτα.

Γι αυτο οταν δεν ξερεις τον αλλο,

και του απευθυνεσαι ετσι με αυτο τον τροπο,

ΛΙΓΟ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!

ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!

ο αμαρτωλος
Αλεξανδρος




Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com