30 Σεπ 2012

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Αρχιερατικές εκλογές και εκκλησιαστικό ήθος


Αρχιερατικές εκλογές και εκκλησιαστικό ήθος
Οι "υποψήφιοι" ( Σημ. σε εισαγωγικά διότι κατά την Ορθόδοξη Παράδοση υποψήφιοι δεν υπάρχουν, αλλά ο κλήρος και ο λαός εκλέγουν τον αξιότερο και καταλληλότερο για την κάθε Επισκοπή) για τις δύο κενές Μητροπόλεις - Νικοπόλεως και Ιερισσού - τηλεφώνησαν όλοι σε όλους τους Μητροπολίτες εκλέκτορες. Τους ανακοίνωσαν την απόφαση τους να εκτεθούν στον στίβο της εκλογής και εμμέσως πλην σαφώς ζήτησαν την ψήφο τους. Επαναλήφθηκε έτσι για μιαν ακόμη φορά το έθος. Ο κάθε "υποψήφιος" τηλεφωνεί πρώτον για να ανακοινώσει το ενδιαφέρον του να εκλεγεί  στη συγκεκριμένη Μητρόπολη, δεύτερον διότι με τον τρόπο αυτό θεωρείται ότι ταπεινώνεται με το να τηλεφωνεί και να ζητεί, έστω έμμεσα, την ψήφο του κάθε Μητροπολίτη και τρίτον διότι αν δεν έπαιρνε τηλέφωνο στην τελική ευθεία της εκλογής θα ήταν σε δυσμενέστερη, θέση σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους, που τηλεφώνησαν. Το έθος είναι τόσο ισχυρό, που ελάχιστοι είναι οι Μητροπολίτες που εκλέγονται χωρίς να τηλεφωνήσουν στους εκλέκτορες και σ' αυτούς τα τηλεφωνήματα τις περισσότερες αναπληρώνονται από αυτά του Αρχιεπισκόπου ή/και Μητροπολιτών πους τους υποστηρίζουν.
Για την επισκοπική ευθύνη, αλλά και για το ότι ο ιερεύς πρέπει να μην πάσχει και να υποφέρει ψυχικά από το ότι δεν είναι αρχιερέας, αλλά να αισθάνεται πλήρης με την ιεροσύνη του, αναφέρω λίγες σκέψεις του μακαριστού Γέροντος Επιφανίου Θεοδωρόπουλου:

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή Β' Λουκά - Αγάπη, η μεγάλη επανάσταση..

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή Β' Λουκά (2012)- Αγάπη, η μεγάλη επανάσταση..
Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου & simeronwordpress

Χρήστος Οικονόμου, Η αλήθεια για τον Ιησού και τη Μαρία Μαγδαληνή


Η αλήθεια για τον Ιησού και τη Μαρία Μαγδαληνή
Ο καθηγητής Θεολογίας δρ Χρήστος Οικονόμου απαντά σε καίρια ερωτήματα που εγείρονται από θραύσμα παπύρου που εντοπίστηκε πρόσφατα και προκάλεσε δονήσεις γύρω από το πρόσωπο του Χριστού.
Είχε πράγματι σύζυγο ο Ιησούς;
 «Η Μαρία η Μαγδαληνή μετά τη θεραπεία της από τα δαιμόνια έγινε μαθήτρια και ακόλουθος του Ιησού. Αξιώθηκε μάλιστα να είναι ανάμεσα στις μυροφόρες οι οποίες έγιναν οι πρώτοι μάρτυρες της Ανάστασης.  Όλη η υπόλοιπη φιλολογία αποτελεί επιστημονική διαστροφή της  επιστημονικής αλήθειας Ενα θραύσμα παπύρου που έφθασε στα χέρια Καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής του Χάρβαρντ ήταν ικανό για να προκαλέσει «δονήσεις» γύρω από το πρόσωπο του Χριστού. Με αφορμή το περιεχόμενο του συγκεκριμένου παπύρου, ερωτήματα της μορφής πόσο αυθεντικός και αξιόπιστος είναι αυτός με βάση επιστημονικά κριτήρια και τεκμήρια και κατ’ επέκτασιν κατά πόσο ο Ιησούς είχε σύζυγο και ποια η σχέση του ακόμη με το πρόσωπο της Μαρίας Μαγδαληνής, δίδουν έναυσμα για σχόλια και συζητήσεις. Σε συνέντευξη που δίδει στον «Φ» ο κ. Χρήστος Οικονόμου, Καθηγητής, τέως Κοσμήτορας και τέως Πρόεδρος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου και Ιδρυτής του Τμήματος Θεολογικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου, απαντά ευθέως και ρίχνει φως στα ερωτήματα αυτά.

Πώς ξεκίνησε η επέλαση της παρακμής


Προτού μας κόψουν το κεφάλι, έπρεπε να μας αποτμήσουν τον λόγο.
Πώς ξεκίνησε η επέλαση της παρακμής
Παναγιώτης Λιάκος
«Κύριοι συνάδελφοι, επειδή η ώρα είναι προχωρημένη δεν θα επεκταθώ σ΄ ένα θέμα, το οποίο αναμφισβήτητα κάτω από άλλες συνθήκες και με άλλο σκηνικό θα χρειαζόταν εκτεταμένη και πανηγυρική αντιμετώπιση. [...] Το μονοτονικό σύστημα είναι ένας τρόπος δραστικής απλοποίησης στο θέμα των τόνων και των πνευμάτων. Η ανάγκη για την καθιέρωση του μονοτονικού προέκυψε πρωταρχικά από τη διαπίστωση ότι τα πνεύματα και οι τόνοι, χωρίς να εξυπηρετούν κάποια πραγματική γλωσσική απαίτηση, γίνονται αιτία καταταλαιπώρησης όσων γράφουν την ελληνική, ιδιαίτερα των μαθητών, και τροχοπέδη στις προσπάθειές τους για κατάκτηση της γλώσσας και για ουσιαστική μόρφωση. [...]
Η ουσία της μεταρρύθμισης πράγματι βρίσκεται στο γεγονός ότι, ύστερα από 2.000 χρόνια, με μια εξαίρεση παλαιότερα, της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου, σε σχέση με τη δασεία, δεν έχει αποτολμηθεί μια τόσο δραστική μεταβολή και τονική απλοποίηση εις τα δεδομένα του τονισμού».
Ελευθέριος Βερυβάκης, υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, από την αγόρευσή του στο Κοινοβούλιο το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου 1982, πρακτικά της Βουλής, σελ. 466-469.

Κωνσταντίνος Χολέβας, Σε λένε Πίνδο, σε λένε Αθω!



Σε λένε Πίνδο, σε λένε Αθω!
Για να ξεφύγουμε από το νοσηρό κλίμα της σκανδαλολογίας θα ήθελα, αγαπητοί αναγνώστες, να μοιραστώ μαζί σας τη ψυχική ανάταση που ένιωσα προσφάτως όταν παρακολούθησα στο Ηρώδειο μία ιστορική συναυλία. Ο μητροπολίτης Ιλαρίων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας παρουσίασε δικές του συνθέσεις εκκλησιαστικής μουσικής και ο Μίκης Θεοδωράκης καταχειροκροτήθηκε κατά την απόδοση του «Αξιον Εστί», το οποίο μελοποίησε με βάση το έργο του Ελύτη.
 Παρόντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου το ενωτικό και συναινετικό πνεύμα έλαμψε όταν είδαμε έναν ορθόδοξο επίσκοπο και έναν συνθέτη προερχόμενο από την Αριστερά να συνεργάζονται και να αλληλοεκτιμώνται. Αναλογίστηκα μάλιστα ότι ακόμη και ο Μίκης με τη συγκεκριμένη ιδεολογική στράτευση έγινε γνωστός προ 50 ετών, όταν μελοποίησε το έργο ενός ποιητή με διαφορετική ιδεολογία. Το «Αξιον Εστί» του νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο αντλεί ύφος, ήθος και λεξιλόγιο από την ορθόδοξη παράδοσή μας.

Παστίτσιο, ασυδοσία, βλακεία


Παστίτσιο, ασυδοσία, βλακεία
Φαήλος Κρανιδιώτης
Υπάρχει δικαίωμα στην ύβρη; Πότε ο χαβαλές γίνεται βλασφημία; Προσωπικά έχω μεγάλες ανοχές στη σάτιρα, ακριβώς γιατί μεγάλα, δυσθεώρητα είναι και τα όρια του χιούμορ αλλά και της ανθρώπινης βλακείας. Ειδικά η βλακεία συνορεύει με το άπειρο. Δεν έχει νόημα να παλεύεις με τους ανόητους. Είναι μάταιο, σαν να παλεύεις με το γουρούνι στον λάκκο με τη λάσπη. Το γουρούνι το φχαριστιέται κι εσύ απλώς λερώνεσαι.
 Ο κάθε ντενεκές βαφτίζει τη χυδαιότητά του «άποψη», «χιούμορ», ακόμη κι αν προσβάλλει βάναυσα την πλειοψηφία. Το έχουμε δει άπειρες φορές και από τους τηλεοπτικούς τιμητές, τάχα οργισμένους για το «δίκιο», κι ας είναι φυγόστρατοι, διεστραμμένοι κίναιδοι, λαμόγια. Τους έχουμε δει όμως με τον πιο χυδαίο τρόπο να χλευάζουν αγράμματα ανθρωπάκια, χοντρούς, κοντούς, ή να χρησιμοποιούν για την τηλεθέαση ακόμη και δύστυχους με εμφανή ψυχιατρικά προβλήματα.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης, Ανορθόδοξη ορθοδοξία


Ανορθόδοξη ορθοδοξία
Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Ορισμένοι θεωρούν την παράδοση να τους καταδιώκει και να τους απειλεί. Πιστεύουν ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν θα πρέπει να είναι ομολογιακό.
Θέλουν το μάθημα να είναι θρησκειολογικό και πολιτιστικό. Όσοι αντιδρούν χαρακτηρίζονται υπερσυντηρητικοί και φανατικοί. Η θεολογία μας θα παραμείνει αγιοπατερική. Μάθημα Θρησκευτικών δίχως την αναφορά και παρουσία του ζώντος Χριστού δεν υφίσταται. Η παράδοση στην ορθοδοξία είναι με τους αγίους πατέρες και τον Χριστό. Κάθε άλλη σκέψη είναι ανορθόδοξη.
Ο Χριστός δεν είναι ένας από τους πολλούς, αλλά ο μόνος και αληθινός. Η λεγόμενη άστοχα μεταπατερική θεολογία φαίνεται πως βολεύει τους συζητητές ενός διαχριστιανικού ή διαθρησκειακού διαλόγου. Η ορθόδοξη ησυχαστική παράδοση αποκρούει τις αθεμελίωτες θέσεις της μεταπατερικής θεολογίας, η οποία αποτελεί ανορθοδοξία. Περιορίσαμε την ορθοδοξία σε στείρο ηθικισμό. Ειρωνευτήκαμε την ευλάβεια και την κατάνυξη κληρικών και λαϊκών. Εξαντλήσαμε το έργο της εκκλησίας σε φιλανθρωπικά έργα. Το κήρυγμα κατάντησε φθηνό σχόλιο της παρερχόμενης επικαιρότητος προτεσταντικού τύπου. Φοβηθήκαμε φοβερά τη φτώχεια, την αδοξία και τις δοκιμασίες. Η κατήχηση, το κήρυγμα, η διδαχή χρειάζονται στέρεες ορθόδοξες βάσεις. Σήμερα η χριστιανική ιδιότητα δεν έχει κανένα κόστος, ούτε θέλει να έχει κανένα μόχθο. Πολλοί εξομολογούνται και λίγοι μετανοούν.

Πρωτοπρ. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης, Υπήρξαν αυτόχειρες άγιοι;


Υπήρξαν αυτόχειρες άγιοι;
Γράφει ο π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης
α) Τον τελευταίο καιρό, λόγω της πολύμορφης κοινωνικής κρίσης και μπροστά στις αποτυχίες, τη διάψευση των προσδοκιών, τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα και την απόγνωση, παρατηρούνται πολλές αυτοκτονίες.
Το φαινόμενο αυτό, που συχνά αποσιωπείται, ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους. Ήδη, στην κοινωνιολογική σκέψη, ο E. Durkheim κάνει λόγο για την «ανομική αυτοκτονία».
β) Η «ανομική αυτοκτονία» παρατηρείται σε κοινωνίες, που σπάει η κοινωνική συνοχή εξαιτίας της ευμάρειας ή αντίθετα της οξείας οικονομικής κρίσης. Από την άλλη πλευρά, «σε περιπτώσεις μεγάλων κινδύνων ή απειλών η συνοχή των μελών της κοινωνίας αυξάνεται και το ποσοστό των αυτοκτονιών αυτών περιορίζεται. Στις περιπτώσεις αυτές η ανομία της κοινωνίας υποχωρεί ή εξαφανίζεται και η συνοχή της κοινωνίας αποκαθίσταται» (Γ. Μαντζαρίδης).

Κυριακή B΄Λουκά -«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως»


Αποστολικό Ανάγνωσμα: Β΄ Κορ. στ΄ 16-ζ΄ 1
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. στ΄ 31-36
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. στ΄31)
 Από τη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι διαφέρει από την υπόλοιπη άλογη δημιουργία, αισθάνεται την ανάγκη να οργανωθεί κοινωνικά για να μπορέσει να συμβιώσει με τους άλλους ανθρώπους. Για να είναι η ζωή του υποφερτή και όχι «βίος αβίωτος» άρχισε να συντάσσει κανόνες λειτουργίας αυτών των κοινωνιών. Αυτοί οι κανόνες, όσο κι αν βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου εντούτοις παρέμεναν ατελείς, όπως και ο άνθρωπος. Σε ότι αφορά την ηθική συμπεριφορά αυτή αποτύπωνε και πάλι την ανθρώπινη ατέλεια. Ηθικό και δίκαιο γι’ αυτόν ήταν η επιβολή του δυνατού στον αδύνατο, η δε εκδίκηση κυριαρχούσε στην καθημερινή ζωή του.
Όμως, αυτός ο τρόπος ζωής και συμπεριφοράς τον κρατούσε δέσμιο σε συμπεριφορά παρόμοια με εκείνη των ζώων. Και τούτο γιατί, με την πτώση, ο άνθρωπος αποξενώθηκε από το Θεό και απομακρύνθηκε από το σκοπό της δημιουργίας του, δηλαδή «το καθ’ομοίωσιν Θεού».

29 Σεπ 2012

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ρέϊκι. Μία ανορθόδοξη θεραπεία με αποκρυφιστικά στοιχεία


Ρ Ε Ï Κ Ι
Μία ἀνορθόδοξη θεραπεία με ἀποκρυφιστικά στοιχεῖα
Βασικός τρόπος ἔκφρασης και παρουσίας τοῦ ἄκρως ἀντιχριστιανικοῦ φαινομένου τῆς “Νέας Ἐποχῆς” στό χῶρο τῆς ὑγείας ἀποτελοῦν οἱ λεγόμενες Ἀνορθόδοξες ἤ ἐνεργειακές “θεραπεῖες”, οἱ ὁποῖες στεροῦνται ἐπιστημονικοῦ χαρακτήρα. Με αξύ αὐ ῶν τῶν ἀνορθόδοξων “θεραπειῶν”  συγκαταλέγεται καί τό «Ρέϊκι»1.
1.Τί εἶναι τό Ρέϊκι
 α)Σύμφωνα μέ ἔντυπo τοῦ χώρου: «Τό Ρέϊκι εἶναι μία καθαρή θεραπευτική ἐνέργεια καί δέν ἔχει καμμία σχέση μέ ὁποιαδήποτε θρησκεία ἤ κοσμοθεωρία, οὔτε ἀνταγωνίζεται ἄλλης μορφῆς θεραπευτικές ἀγωγές. Τό Ρέϊκι ἀποκαθιστᾶ τήν ἐπαφή μας μέ τήν ξεχασμένη ἀπό καιρό, ἀλλά πανίσχυρη ζωτική ἐνέργεια». Εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι τό Ρέϊκι δέν ἔχει καμμία σχέση μέ ὁποιαδήποτε θρησκεία; Ἀναμφιβόλως ὄχι. Δέν ἐπιβεβαιώνεται.

Κυριακή Β΄ Λουκά - “… καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός καί πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεού”


“Ταύτας οὖν ἔχοντες τάς ἐπαγγελίας, ἀδελφοί, καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ”
 Τό μικρό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς ἀπό τήν Β´ πρός Κορινθίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου συμπυκνώνει σέ λίγες μόνο γραμμές τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, τήν μεγαλειώδη δηλαδή προοπτική πού τοῦ ἔχει ὁρίσει, ἀλλά καί τό πῶς ὁ ἄνθρωπος θά μπορέσει νά φτάσει αὐτό τό ὅριο, δεδομένου ὅτι ἡ σωτηρία ὡς πραγμάτωση τοῦ τεθειμένου σ᾽ αὐτόν σκοποῦ ἀπό τόν Δημιουργό ἀπαιτεῖ καί τήν δική του συμμετοχή, τήν δική του συνέργεια. ῾῎Εχοντας αὐτές τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοί, ἄς καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό κάθε τι πού μολύνει τό σῶμα καί τήν ψυχή. ῎Ας ζήσουμε μία ἁγία ζωή μέ φόβο Θεοῦ᾽.

Κυριακή Β΄ Λουκά - Ἀγάπης σκαλοπάτια (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)


Ἀγάπης σκαλοπάτια
«Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Λουκ. 6,35)
Εὐχαριστῶ, ἀγαπητοί μου, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ μ᾽ ἀξιώνει καὶ πάλινὰ κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ ἔχετε λίγα λεπτὰ ὑπομονή.Ὅλα τὰ εὐαγγέλια ἀλλὰ ἰδιαιτέρως τὸ σημερινὸ ἔχει τέτοιο περιεχόμενο, ποὺ ἂν ὁ κόσμος ἀποφάσιζε νὰ τὸ ἐφαρμόσῃ, δὲν θὰ χρειαζόταν τίποτε ἄλλο· τὸ κακὸ θὰ σταματοῦσε, ὁ πόλεμος θὰ ἔπαυε, εἰρήνη θὰ βασίλευε , δὲν θὰ ὑπῆρχε δυστυχία. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶνε μιὰ σκάλα οὐράνια ποὺ δεξιὰ καὶ ἀριστερά τηςἄγγελοι μᾶς προτρέπουν· Ἐμπρὸς προχωρεῖ τε, ἀνεβαίνετε! Ἀνεβαίνοντας τὴ σκάλα αὐτὴ μπο- ρεῖ κανεὶς νὰ φθάσῃ πιὸ ψηλὰ ἀπ᾽ τοὺς ἀστροναῦτες, ἐκεῖ  ποὺ ἀκούγεται τὸ «Ἅγιος, ἅ γιος,ἅγιος, Κύρι ος Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ  ἡ γῆ τῆς δόξης σου»(Ἠσ. 6,3 καὶ θ. Λειτ). Ἤ, γιὰ νὰ ἐκφραστῶ μὲ γλῶσσα σημερινή, εἶνε ἕνα πνευματικὸ ἀσανσὲρ ποὺ ἀνεβάζει σὲ οὐράνια ὕψη. Ἡ σκάλα αὐτὴ ὀνομάζεται ἀγάπη· περὶ ἀγάπης μιλάειτὸ εὐαγγέλιο, περὶ ἀγάπης θὰ ποῦμε κ᾽ ἐμεῖς.
Ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν ἀγάπες· ἀγάπη φυσική, ἀγάπη ὑπερφυσική, καὶ ἀγάπη ἐκφυλισμένη - ἔκφυλη. Θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω μιὰ εἰκόνα τῆς ἀγάπης ὅπως τὴν ἐννοεῖ τὸ εὐαγγέλιο.

Μιχαήλ Χούλης, Οι Μακαρισμοί του Κυρίου και ο χαρισματικός τρόπος ζωής των χριστιανών


Οι Μακαρισμοί του Κυρίου και ο χαρισματικός τρόπος ζωής των χριστιανών
  Σύμφωνα με τους κοσμικά σκεπτόμενους, οι πλούσιοι, οι εξωτερικά όμορφοι, οι δυνατοί, οι σπουδαίοι, οι διανοούμενοι, οι υγιείς, οι φημισμένοι, οι κατέχοντες, είναι και οι εξέχοντες σε μια κοινωνία και οι πιο ευτυχισμένοι. Ο Χριστός όμως αντιστρέφει τους όρους στη διδασκαλία Του, και καλοτυχίζει όχι τους μορφωμένους, δυνατούς, ευτυχισμένους, πλούσιους, δοξασμένους, υγιείς κ.λπ., αλλά τους αρρώστους, τους θλιμμένους, τους διωγμένους, τους πτωχούς, τους περιθωριακούς, τους μικρούς και ασήμαντους. Στους ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ (Ματθ. 5,3-16/ Λουκ. 6, 20-26), που αποτελούν τον καταστατικό χάρτη της αγιοπνευματικής ζωής, άξιοι για τον παράδεισο είναι:
  «Οι πτωχοί τω πνεύματι, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των Ουρανών»:  Όσοι νιώθουν δηλαδή πνευματικά τη μηδαμινότητά τους και δεν εμπιστεύονται τον εγωισμό τους, αλλά το Θεό. Η σκάλα για τον Ουρανό αρχίζει από την ταπείνωση, άνευ της οποίας δεν υπάρχει πνευματική ζωή. Όπως ένας πίνακας ζωγραφικής δεν μπορεί να καυχηθεί, γιατί τα συγχαρητήρια ταιριάζουν στον καλλιτέχνη, έτσι και ο άνθρωπος τίποτε δεν μπορεί να πετύχει αν δεν του έχει δοθεί η δύναμη και η αξία άνωθεν. Υπάρχει ένα είδος πουλιού που τρέφεται με στρείδια. Τα δυσκολότερα να ανοίξουν τα αφήνει να πέσουν από πολύ ψηλά σε απόκρημνα βράχια και ύστερα τα απολαμβάνει με άνεση. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο άνθρωπος εκείνος που απολαμβάνει (και προκαλεί συνήθως) τιμές, κολακείες, δόξα και πλούτη, συχνά προσγειώνεται απότομα και συντρίβεται με ορμή.    

Πρωτοπρ. Βασίλειος Καλλιακμάνης, Κυριακή B΄Λουκά - Η σχέση µε τον ζώντα Θεό


Η σχέση µε τον ζώντα Θεό
α)  Σε περιόδους κρίσεων,  ασθενειών,  οικονοµικής δυσπραγίας και δύσκολων κοινωνικών καταστάσεων πολλοί άνθρωποι ενθυµούνται και το Θεό. ΄Αλλοι κρίνοντας µε πνευµατικό τρόπο τα πράγµατα ανανεώνουν την πίστη τους,  µετανοούν,  προσεύχονται,  προσφεύγουν µε ελπίδα σε Αυτόν και στρέφονται µε πνεύµα αλληλεγγύης στο συνάνθρωπο,  στον οποίο αναγνωρίζουν την εικόνα του ζώντος Θεού.  Βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία πνευµατικής τροφοδοσίας και έκφρασης της ανιδιοτελούς αγάπης.  ΄Αλλοι επαναστατούν εναντίον του Θεού,  διαµαρτύρονται για την φαινοµενική απουσία του από τον κόσµο ή ακόµη και τη µυστηριώδη σιωπή του, οπότε αγγίζουν τα όρια της θεοδικίας, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τα δεινά των ανθρώπων.

Βασίλειος Στεργιούλης, Οι Τούρκοι καπηλεύονται το Βυζάντιο!


Κατάπληκτος διάβασα προσφάτως σε αθηναϊκή εφημερίδα την εισήγηση του σεβασμιότατου μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου στο συνέδριο των Θρακών, όπου ήταν ο κεντρικός ομιλητής, ότι οι Τούρκοι καπηλεύονται τον χιλιόχρονο βυζαντινό μας πολιτισμό.
Είπε συγκεκριμένως ο σεβασμιότατος: «Φέτος γιορτάστηκαν σε διάφορες Ευρωπαϊκές Χώρες τα 1700 χρόνια από το όραμα που είδε ο Μέγας Κωνσταντίνος στη Μουλβία γέφυρα το 312, το «εν τούτω νίκα». Η Τουρκία συμμετείχε σε όλες τις εκεί εκδηλώσεις με εκθέματα βυζαντινά».
Αναφέρθηκε σε δύο αρχαιολόγους καθηγητές από την Κωνσταντινούπολη, τους οποίους κάλεσε ο ίδιος στη Θράκη και μίλησαν «για την εντολή που είχαν λάβει από τον πρωθυπουργό τους να αναδείξουν κάθε τι βυζαντινό, που βρίσκεται στα σπλάχνα της σημερινής Τουρκίας!».
Έκανε λόγο για «τους δικέφαλους αετούς, που προστέθηκαν στο σήμα της Αστυνομίας της γείτονος Χώρας».

Κυριακή B΄Λουκά – «Η Χριστιανική τελειότητα»


Λουκ. στ΄31-36
«Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ»
  Οἱ πιστοί ἀποτελοῦν μία κοινωνία, εἶναι ὁ λαός τοῦ Θεοῦ. Οἰ ἄνθρωποι πού ζοῦν σύμφωνα μέ τόν τρόπο πού θέλει ὁ Θεός. Ὁ Κύριός μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε στήν γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά μᾶς δείξει μέ λόγια καί ἔργα πῶς ὁ Θεός θέλει νά ζοῦμε. Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καθορίζονται οἱ σχέσεις τῶν πιστῶν ὄχι μόνο μεταξύ τους, ἀλλά μέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, πιστούς καί ἀπίστους. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας καί τῆς συμπεριφορᾶς μας δίνεται μέ τρεῖς νόμους τούς ὁποίους ὀφείλουν οἱ πιστοί νά τηροῦν. Ὅταν τηροῦνται οἱ νόμοι αὐτοί τῆς νέας κοινωνίας πού ἐμπνέεται ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τότε ὁ πιστός ἀποδεικνύεται «υἱός τοῦ ὑψίστου» παιδί Θεοῦ.
  1) Ὁ πρῶτος νόμος τῆς νέας κοινωνίας εἶναι ὁ νόμος τῆς δικαιοσύνης «Νά φέρεσθε πρός τούς ἄλλους ὅπως θά θέλατε νά φερθοῦν σέ ἐσᾶς». Στήν κοινωνία μας πολλές φορές ἀνατρέπεται ὁ νόμος αὐτός. Οἱ ἄνθρωποι ἀξιώνουν ἀπό τούς ἄλλους νά τούς σέβονται, νά τούς συμπεριφέρονται μέ εὐγένεια, νά μήν τούς κακομεταχιερίζονται, νά τούς ἀγαποῦν, νά μήν τούς ἀδικοῦν, νά τούς ἀναγνωρίζουν αὐτό πού εἶναι. Δυσαρεστοῦνται καί ἀγανακτοῦν ὅταν συναντήσουν τήν ἀδικία, τό θράσος, τό μῖσος, τήν ἰδιοτέλεια, τήν κακή συμπεριφορά. Ὁ πιστός ὀφείλει πρός ὅλους νά συμπεριφέρεται δίκαια. Τό κριτήριο τῆς δίκαιας συμπεριφοράς συνοψίζεται ἐπιγραμματικά στό λόγο τοῦ Κυρίου μας: «Νά φέρεσθαι πρός τούς ἄλλους, ὅπως θά θέλατε νά φερθοῦν οἱ ἄλλοι σέ σᾶς».

28 Σεπ 2012

Κυριακή B΄Λουκά - Στα ανεβάσματα της αγάπης



(Λουκ. στ΄31-36)                               (Β΄Κορ. στ΄16-ζ΄1)
Στα ανεβάσματα της αγάπης
Το νέο ήθος του εν Χριστώ καινού ανθρώπου αποκαλύπτεται με τον πιο απλό και κατανοητό τρόπο μέσα από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Την αγάπη που μας προσφέρει ο Χριστός καλούμαστε να την αντιπροσφέρουμε στους συνανθρώπους μας. Μόνο έτσι μπορεί να μετουσιώνεται σε πράξη η εκκλησιαστική εμπειρία και να επιβεβαιώνεται αυθεντικά η Ορθόδοξη πίστη μας. Άλλωστε, όταν θέλουμε να λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό, αυτό μόνο στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας μπορεί να επιβεβαιώνεται. Μόνο έτσι δημιουργούνται πραγματικές προϋποθέσεις για να τον αποκαλούμε και αδελφό μας στην προοπτική μιας αληθινής κοινωνίας αγάπης. Για να μας βοηθήσει λοιπόν η Εκκλησία να προσεγγίσουμε τη μεγάλη αυτή αλήθεια και εμπειρία ζωής, μάς προσκαλεί να γίνουμε δέκτες των αιωνίων μηνυμάτων της συγκεκριμένης περικοπής. Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι είναι απόσπασμα από την επί του Όρους Ομιλία του Κυρίου.

Γαστριμαργία – λαιμαργία


Allegory of Gluttony and Lust
Γαστριμαργία – λαιμαργία
ΟΡΙΣΜΟΣ: Γαστριμαργία είναι η κατανάλωση ποσότητας φαγητού μεγαλύτερης απ' όση είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας, ενώ λαιμαργία η τάση προς φαγητά που έχουν απολαυστική γεύση ή η κατανάλωση φαγητού αποκλειστικά για ευχαρίστηση. Το ρήμα μαργαίνω σημαίνει κατέχομαι υπό μανίας και μάργος λέγεται ο μανιώδης. Όταν λοιπόν καταλαμβάνει κάποιον η μανία να γεμίσει την γαστέρα (κοιλιά) του, αυτό λέγεται γαστριμαργία (γαστήρ + μαργαίνω). Όταν η εκ του φαγητού προερχομένη ηδονή αφορά το λαιμό (και τη γεύση), τότε λέγεται λαιμαργία (λαιμός + μαργαίνω). Είναι δυο πάθη, που τα συγχέουμε μεταξύ τους, αλλά συνήθως δεν τους δίνουμε μεγάλη σημασία, επειδή τα θεωρούμε δευτερευούσης σημασίας, μπροστά στ' άλλα σαρκικά πάθη.
Όμως οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι αυτά τα πάθη είναι ο προθάλαμος των υπόλοιπων σαρκικών παθών. Δηλαδή, το γεμάτο στομάχι δημιουργεί κι άλλες σαρκικές επιθυμίες. Έτσι οι ασκητές πολεμούσαν τα σαρκικά πάθη με τη νηστεία και τη σωματική άσκηση. Το συγκεκριμένο πάθος εμφανίζει δύο κύριες μορφές: μπορεί ν' αποβλέπει κατά βάση στην ποιότητα των τροφών, οπότε πρόκειται για την αναζήτηση εύγευστων και εκλεκτών εδεσμάτων, και την επιθυμία τα εδέσματα να προετοιμάζονται επιμελώς (γκουρμέ)· μπορεί ν' αποβλέπει κυρίως στην ποσότητα των εδεσμάτων και τότε πρόκειται για επιθυμία να τρώγει κάποιος πολύ. Στην πρώτη περίπτωση είναι η ηδονή του στόματος και της γεύσης το κατεξοχήν ζητούμενο και επιθυμητό, ενώ στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται γενικά για την ηδονή της κοιλίας και των οργάνων της πέψης. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις υπάρχει αναζήτηση ενός συγκεκριμένου τύπου σωματικής ηδονής· να γιατί η γαστριμαργία μπορεί να ταξινομηθεί μεταξύ των «παθών του σώματος».

Κωνσταντίνος Χολέβας, Η Ελληνορθόδοξος Μικρασία και οι άγιοι μάρτυρες του 1922


Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ 1922
Δέν εἶμαι Μικρασιάτης. Εἶμαι Μακεδών μέ γηγενεῖς καταβολές καί εἶμαι ὑπερήφανος γιά τήν καταγωγή μου. Ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι ἐμεῖς οἱ Μακεδόνες ὀφείλουμε πολλά στούς Μικρασιάτες. Διότι ἦλθαν διωγμένοι, ταλαιπωρημένοι, ξερριζωμένοι μετά τό 1922 καί ἀναζωογόνησαν πνευματικά καί οἰκονομικά τόν χῶρο τῆς Βορείου Ἑλλάδος. Μᾶς ἔφεραν τά λείψανα τῶν Ἁγίων τῆς Μικρασίας, πολλά ἐκ τῶν ὁποίων φυλάσσονται σήμερα στήν Μακεδονική γῆ. Καί μαζί μέ αὐτή τήν ἱερά παρακαταθήκη μᾶς ἔφεραν τά ἑλληνορθόδοξα ἔθιμά τους καί τήν βαθειά ριζωμένη Ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἄς εὐχηθοῦμε οἱ Ἅγιοι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας νά εὐλογοῦν καί σήμερα τά παιδιά καί τά ἐγγόνια τῶν προσφύγων, νά τά καθοδηγοῦν σέ ἔργα εἰρηνικά καί δημιουργικά καί νά τούς ἐμπνέουν πάντα νά μή ξεχνοῦν τίς ἀλησμόνητες πατρίδες τῆς Μικρασίας καί τοῦ Πόντου.

Συνέρχεται από 2 έως και 5 Οκτωβρίου 2012 στην Tακτική Tης Συνέλευση η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος


Τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας
Συνέρχεται από την Τρίτη 2 έως και την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012 στην Tακτική Tης Συνέλευση η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην αίθουσα των Συνεδριών του Συνοδικού Μεγάρου (Ιασίου 1, Αθήνα).
Το πρωί της Τρίτης, 2 Οκτωβρίου, από ώρας 6:30 - έως 8:30 θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Καθολικό της Ι­ε­ρας Μονής Πετράκη. 
Στις 9:00 θα αρχίσουν οι εργασίες των Συνεδριάσεων με Εναρκτήρια Ι­ε­ρά Ακολουθία στο Μέγα Συνοδικό.
Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Πρόεδρος της Ι­ε­ράς Συνόδου της Ι­ε­ραρ­χί­ας, θα προσφωνήσει τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Συνέδρους και θα αντιφωνήσει ο πρώτος τη τάξει Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, εκ των μελών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Τραχωνίτες: Η πλάνη του Τραχωνίου συνεχίζεται...


ΤΡΑΧΩΝΙΤΕΣ: Η ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΤΡΑΧΩΝΙΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Μια εικόνα, η οποία θεωρείται από τους Τραχωνίτες ως αποτέλεσμα θαυμαστού γεγονότος, είναι κλεμμένη από βιβλίο αμερικανού μεθοδιστή!

O Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τον λεγόμενο πάπυρο του "νυμφευμένου” Ιησοῦ !!


᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 28ῃ Σεπτεμβρίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
­Οἱ Καμπαλιστές καί Ταλμουδιστές τοῦ Σιωνιστικοῦ λόμπυ πού μετέβαλαν τόν θεϊσμό τῆς Π.Δ. σέ σατανισμό καί ἑωσφορισμό μετά τά χυδαῖα καί γελοῖα ντοκυμαντέρς τοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Ἰσραήλ πού δῆθεν ἀνακαλύπτουν τόν «οἰκογενειακό τάφο» τοῦ ἀγρίως πολεμουμένου καί μισουμένου ἀπό αὐτούς ἔνεκεν τῆς σατανολατρείας τους ἀληθινοῦ Μεσσίου, τοῦ ἐνσαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ἤ «ἀνακαλύπτουν» τά πλαστά καί ἀνυπόστατα ψευδοευαγγέλια πού κατασκευάζουν στά σκοτεινά ἐργαστήριά τους γιά νά ὑλοποιήσουν τήν τρομακτική τους ἐμπάθεια καί νά ἀνασταυρώσουν τόν ἀπό τούς προγόνους τους σταυρωθέντα Κύριο τῆς ἀγάπης καί τοῦ ἐλέους, σκηνοθέτησαν τή νέα τους βρώμικη καί αἰσχρή ἀπόπειρα ἀπομειώσεως τοῦ θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου, μέ τήν βοήθεια τῶν Ἑβραϊκῆς καταγωγῆς Karen Li King Καθηγήτριας στό Πανεπιστήμιο Harvard τῶν ΗΠΑ καί τοῦ Roger Bagnal Διευθυντοῦ τοῦ Ἰνστιτούτου γιά τήν μελέτη τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ἐνορχηστρώνοντας τήν προσπάθειά τους γιά νά κλονισθῆ δι’ ἑνός δῆθεν ἀρχαιολογικοῦ εὑρήματος ἡ χριστιανική πίστη.

Ηλίας Μπάκος, Οι κατ᾽ επίφαση καί κατ᾽ ευφημισμόν “Ἐμπειρογνώμονες γιά την ἐκπόνηση νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού καί Γυμνασίου” (1ον)


ΟΙ ΚΑΤ’ ΕΠΙΦΑΣΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΥΦΗΜΙΣΜΟΝ «ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΝΕΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ»
(1ον)
Προτοῦ ἀναφερθοῦμε σέ ὅ,τιδήποτε σχετικά μέ τό νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά γιά τό Δημοτικό καί τό Γυμνάσιο εἶναι ἀναγκαῖο νά προτάξουμε τήν ἔννοια καί σημασία τοῦ ὅρου “Ἐμπειρογνώμων (-ονες)” καί μάλιστα σέ σχέση σημαίνοντος καί σημαινομένου. Τόν ὅρο ἐμπειρογνώμων (-ονες) προσοικειώνονται οἱ συνάδελφοι θεολόγοι καί ὑπό τήν ἰδιότητα αὐτή ἀναλαμβάνουν τήν ὑποχρέωση καί τό καθῆκον νά ἀσχοληθοῦν μέ τά Προγράμματα Σπουδῶν. Ὁ ὅρος δηλώνει κατ᾽ ἀπόλυτο καί κατηγορηματικό τρόπο ὅτι τά πρόσωπα αὐτά, ἐν προκειμένῳ, ἔχουν ἐκ προοιμίου ἐμπειρογνωμοσύνη: θεολογική, παιδαγωγική, μεθοδολογική καί εἰδική διδακτική, στοιχεῖα ἀπαραίτητα καί ἀδιαμφισβήτητα γιά τό συγκεκριμένο ἔργο, πού ἀναλαμβάνουν ὡς εἰδικοί πλέον νά συντάξουν καί νά τό φέρουν εἰς πέρας. Εἶναι δηλαδή Ἐμπειρογνώμονες λόγῳ πείρας καί εἰδικῶν γνώσεων, εἶναι οἱ πλέον, διακριτῶς, κατάλληλοι, γιά νά ἐκφέρουν γνώμη ἔγκυρη καί ἀδιαμφισβήτητη ἐπί εἰδικοῦ θέματος.

Κυριακή Β΄ Λουκά - Αγάπη στους εχθρούς (Του μακαριστού Στέργιου Σάκκου)


Λκ 6, 31-36
Ἀγάπη στούς ἐχθρούς
6,31. Καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.
Μετά ἀπό τά ἁπλά παραδείγματα ἔμπρακτης ἀγάπης ὁ λόγος προχωρεῖ σέ ἕνα πρακτικό συμπέρασμα, πού εἰσάγεται μέ τό συμπερασματικό καὶ. Εἶναι σάν νά λέει: Συμπερασματικά, μέ λίγες λέξεις, νά ἀντιμετωπίζετε τούς ἄλλους, ὅπως θά θέλατε νά σᾶς ἀντιμετωπίζουν ἐκεῖνοι (πρβλ. Μθ 7,12).
 Τό ἀναγινωσκόμενο βιβλίο Τωβίτ παραγγέλλει· «ὃ μισεῖς, μηδενὶ ποιήσῃς» (4,15). Ἀργότερα ὁ Ἰσοκράτης, ὁ Φίλων, οἱ στωικοί φιλόσοφοι, ἀλλά καί οἱ βουδιστές διδάσκουν «ὅ σύ μισεῖς ἑτέρῳ μή ποιήσῃς». Αὐτή ἡ ἀρνητική διατύπωση (τί δέν πρέπει νά κάνεις) δέν μπορεῖ νά ἐξασφαλίσει τήν ἁρμονική κοινωνική ζωή.
Πρῶτος καί μόνος ὁ Ἰησοῦς Χριστός διατυπώνει θετικά τήν ἐντολή. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας παρατηρεῖ ὅτι ὁ καρδιογνώστης Χριστός ὁρίζει ὡς κριτήριο τοῦ τί πρέπει νά κάνουμε πρός τούς ἄλλους τόν νόμο τῆς δικῆς μας φιλαυτίας. «Καί δέν ζήτησε ὁ Κύριος», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, «νά κάνεις στόν πλησίον σου ὅσα θά ἤθελες νά σοῦ κάνει ὁ Θεός, γιά νά μήν πεῖς ὅτι σοῦ εἶναι ἀδύνατον, διότι ἐκεῖνος εἶναι Θεός κι ἐσύ ἄνθρωπος. Σοῦ συνιστᾶ· ὅσα θά ἤθελες νά σοῦ κάνει ὁ σύνδουλός σου, αὐτά νά δείχνεις κι ἐσύ στόν πλησίον».

27 Σεπ 2012

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδης, Επείγουσα ανάγκη για αληθινή μετάνοια


Ἐπείγουσα ἀνάγκη
ΔΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
«Τίς γάρ καθαρός ἔσται ἀπό ρύπου, ἀλλ᾽ οὐδείς, ἐάν καί μία ἡμέρα ὁ βίος αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς» ( Ἰώβ ΙΔ´ 4-5)… Δέ γεννήθηκε ποτέ κανένας, πού νά ᾽ναι ἀπαλλαγμένος ἀπ᾽ τήν ἁμαρτία, κι ἄς ἔζησε μονάχα μιά ἡμέρα σε τοῦτο τόν κόσμο.
Ἡ ἁμαρτία - τό ξέρουμε ὅλοι μας - εἶναι κληρονομική. Ἀκόμα κι αὐτή "ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου, ἔγκειται ἐπιμελῶς ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος αὐτοῦ" (Γεν.Η´ 21). Ὁ νοῦς, ἡ σκέψη, ἡ καρδιά, ἡ φαντασία, ὅλος ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος, εἶναι ὅλος βρωμιά καί δυσωδία. Εἴμαστε σκουπιδαριό. Κουβαλᾶμε "ἀπό πρωΐας μέχρι νυκτός", ὅλα τῆς ψυχῆς τά σκουπίδια. Τά τραύματα, πού μᾶς προκαλεῖ ἡ ἁμαρτία, εἶναι τόσα πολλά καί τόσο ὀδυνηρά, ὥστε κατά τή συγκλονιστική ἔκφραση τοῦ προφήτη Ἠσαΐα Α´ 6: «ἀπό ποδῶν ἕως κεφαλῆς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ ὁλοκληρία». Δεν ὑπάρχει μέρος τοῦ σώματος ἀκέραιο καί ὑγιές. Ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος εἶναι τραυματισμένος. Ἔχει καταντήσει ὅλος, "πληγή φλεγμαίνουσα".

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Αποκρυφιστικά φαινόμενα και Αγία Γραφή


ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
 Σέ μία ἐποχή πρωτοφανοῦς πνευματικῆς σύγχυσης ὅπως εἶναι ἡ δική μας καί μάλιστα κάτω ἀπό τήν διαβρωτική ἐπίδραση τῶν ἀντιχριστανικῶν ἀντιλήψεων τῆς λεγομένης "Νέας Ἐποχῆς"(Νew Age) πληθώρα ἀποκρυφιστικῶν φαινομένων (π.χ. μαγεία, μαντεία, πνευματισμός, channeling, ἐπικοινωνίες μέ ἀγγέλους κ. ἄ), διαφημίζονται μέ τή χρήση ἑνός ἐξαιρετικά ἑλκυστικοῦ λεξιλόγιου, ἄλλοτε ὡς τρόποι και μορφές μιᾶς δῆθεν ἐναλλακτικῆς καί ἀντισυμβατικῆς θρησκευτικότητας καί ἄλλοτε ὡς πρόσκληση στήν ἀναζήτηση νέων μορφῶν πνευματικῶν ἐμπειριῶν.
Ἡ παρουσία βεβαίως τέτοιων φαινομένων δέν μαρτυρεῖται γιά πρώτη φορά στά χρόνια μας. Συνοδεύει τό ἀνθρώπινο γένος σ' ὅλη τήν ἐπί γῆς ἱστορική διαδρομή του καί ἀποτελεῖ μιά ἀπό τίς πλέον ἀρρωστημένες, ἐπικίνδυνες καί σκοτεινές ἐνασχόλησεις τοῦ μεταπτωτικοῦ ἀνθρώπου.

Κυριακή Β΄ Λουκά - Ο άνθρωπος ναός του ζωντανού Θεού


Αναγνώσματα: 
Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄, 16 –  ζ΄, 1. Ευαγγέλιο: Λουκ. στ΄, 31 – 36
(Εωθινό 6ο, Ήχος πλ. Δ΄)
Ο άνθρωπος ναός του ζωντανού Θεού
 Μία συγκλονιστική αλήθεια αποκαλύπτει ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, κατά την  δεύτερη επιστολική επικοινωνία του με την Εκκλησία των Κορινθίων.
Η αλήθεια αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι ο άνθρωπος, ως ψυχοσωματική οντότητα, είναι ναός του ζωντανού Θεού. Την ανθρώπινη ύπαρξη ο Θεός προίκισε με τα σπουδαιότερα προνόμια: «εναπέθεσε την σφραγίδα Του, αφού τον δημιούργησε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του. Τού χάρισε τον θαυμαστό και μυστηριώδη σωματικό του οργανισμό. Τού προσέφερε το δώρο της λογικής και του έναρθρου λόγου. Σκόρπισε πάνω του σπάταλα τον πλούτο της Θείας αγάπης Του… Και ως επιστέγασμα όλων αυτών των προς τον άνθρωπο ευεργεσιών Του, τού προσφέρει το ύψιστο δώρημα. Τον καθιστά ναό Θεού ζώντος και υπόσχεται ότι θα κατοικήσει μέσα του…»1

Αθεϊσμός και Αντιχριστιανισμός


Αθεϊσμός και Αντιχριστιανισμός
Υπάρχουν βασικές διαφορές μεταξύ Αθεϊσμού και Αντιχριστιανισμού. Και στην πραγματικότητα, πολλοί που παριστάνουν τους Αθεϊστές ή τους Άθεους, δεν είναι παρά Αντιχριστιανοί.
Συγκεκριμένη νοοτροπία ξένη προς τον γνήσιο Αθεϊσμό
Πολλοί εμφανίζονται ως "άθεοι" στις συζητήσεις μαζί μας, είτε σε φόρουμ, είτε σε ιδιωτικά μηνύματα, είτε μέσω αρθρογραφίας τους, είτε προφορικά. Αυτοί αυτοπροβάλλονται ως "φορείς της προοδευτικότητας", "ορθολογιστές", "μορφωμένοι", "ψαγμένοι", κλπ. Όλοι αυτοί όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, που τους διαφοροποιεί από  τους απλούς άθεους ή τους αθεϊστές: Τρέφουν μανιώδες μίσος ΕΙΔΙΚΑ για τον Χριστιανισμό.

"Ἔναρξις των Μαθημάτων των Κατηχητικών Σχολείων"


Πρωτ. 2965
Ἀριθμ.Διεκπ. 1693
Ἀθήνῃσι 10ῃ Σεπτεμβρίου 2012
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 2 9 3 0
Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 5ης μηνός Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ., ὥρισεν ὡς ἡμέραν ἐνάρξεως τῶν Μαθημάτων τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων κατά τό τρέχον ἔτος τήν πρώτην Κυριακήν τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. (ἤτοι τήν 7ην Ὀκτωβρίου 2012).
Ἡ ἐν λόγῳ ἡμερομηνία ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Μαθημάτων ἐκρίθη κατάλληλος, τοῦτο μέν ἐν συσχετισμῷ πρός τήν ἔναρξιν τοῦ σχολικοῦ ἔτους, τοῦτο δέ ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι θέλει ἐξυπηρετήσει τάς διδακτικάς ἀνάγκας τάς ὑπαγορευομένας ἐκ τοῦ κύκλου τῆς κατ' ἔτος διδακτέας ὕλης.

Τι περιλαμβάνει το πακέτο μέτρων για την Παιδεία


ΠΑΙΔΕΙΑ
25. Συγχωνεύσεις ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Τμημάτων αλλά και σχολών ΑΕΙ και ΤΕΙ.
26. Επιβολή διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών με στόχο έσοδα 65 εκατ. ευρώ.
27. Αύξηση ωρών διδασκαλίας ώστε να περιοριστούν δραστικά οι ανάγκες για αναπληρωτές καθηγητές.
28. Μείωση δαπάνης για δωρεάν βιβλία σε ΑΕΙ - ΤΕΙ . Οι φοιτητές θα επωμιστούν μέρος των εξόδων για τα συγγράμματα.
ethnos 27/09/2012

Κυκλοφορεί το φύλλον της 28.9.12 του «Ορθοδόξου Τύπου»


Ἰδιαιτέρως σημαίνοντα ἄρθρα ἀπαρτίζουν τό φύλλον τῆς 28ης Σεπτεμβρίου. Ἐκ τῶν ἐξεχόντων διακρίνονται τά ἑξῆς:
Σεβ. Ναυπάκτου: Ὑπονομεύουν τὴν Ὀρθόδοξον Πατερικὴν Διδασκαλίαν οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι. Δέν ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι διασποῦν τήν ἑνότητα τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Γερόντων τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ θρυλούμενος γάμος τοῦ Χριστοῦ. Μήπως τὸ Defencenet.gr προωθεῖ ἀνεπιγνώστως τὴν Μασονίαν; Τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ.
Διατὶ τὸ κίνημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἐπικίνδυνον. Ὑπηρετεῖ τήν Μασoνίαν, τόν Πανθεϊσμόν καί τόν Οἰκουμενισμόν. Τοῦ Σεβ. Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου.

26 Σεπ 2012

Συνήγοροι της ηλιθιότητας!


Τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή, διαμαρτυρόμενοι για τη σύλληψη ενός 27χρονου ηλιθίου, ο οποίος βλασφημούσε και περιγελούσε την Ορθοδοξία και τις διδαχές του Αγιορείτη γέροντα Παϊσίου!
Εάν τολμούν ας εκδώσουν ως εκφραστές της ελευθερίας και της ανεξιθρησκείας, που νομίζουν πώς είναι μια ανακοίνωση συμπαράστασης στον παραγωγό και τους παράγοντες της κινηματογραφικής ταινίας που βλασφημεί το Ισλάμ! Δεν μπορούν γιατί φοβούνται! Θα τους κυνηγήσουν πρωτίστως οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες που ζουν στην χώρα μας και αναφανδόν στηρίζουν με την πολιτική τους...  

Πρωτoπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Δύο μεγάλοι σεισμοί έγιναν στην Ιστορία της ανθρωπότητας, οι δύο Διαθήκες. Β' Για ποιο λόγο ο Θεός μας έδωσε την Αγία Γραφή

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης,  Ομ. καθηγητής Α.Π.Θ -  Ι.N. Αγ. Αντωνίου Θεσσαλονίκης - Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ενημέρωση περί μεταμοσχεύσεων, περί εικαζόμενης συναίνεσης

Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης - π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομ. Καθηγητής Α.Π.Θ. - ΚΥΡΙΑΚΗ 23 Σεπτεμβρίου.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com